ناله ای کن عاشقانه درد محرومی بگو خواه رومی خواه تازی من نخواهم غیر تو هم بسوزی هم بسازی هم بتابی در جهان گر کسی گوید که آتش سرد شد باور مکن ای دل پران من تا کی از این ویران تن
|
|
پارسی گو ساعتی و ساعتی رومی بگو از جمال و از کمال و لطف مخدومی بگو آفتابی ماهتابی آتشی مومی بگو تو چه دودی و چه عودی حی قیومی بگو گر تو بازی برپر آن جا ور تو خود بومی بگو |